ŚMIERĆ – ROZMAWIAĆ CZY MILCZEĆ?

6 listopada 2024r. odbyła się XXVI konferencja uczniowska z cyklu „dzieci mają głos”. Tematem przewodnim spotkania była ŚMIERĆ – ROZMAWIAĆ CZY MILCZEĆ? Tematykę śmierci napotykamy w różnych okolicznościach i sytuacjach, np. w rodzinie, w wiadomościach, w filmach, w utworach muzycznych, ale także w szkole na lekcjach historii czy języka polskiego. Część uczniów doświadczyła straty bliskich osób. Jest to trudny temat, lecz warty poruszania na różnych etapach naszego życia. Młodzi ludzie mają świadomość nieuchronności śmierci, lecz łatwiej posiłkować się inną terminologią, cyt. „odejście”, „zniknięcie”, „strata” czy „pozostawienie”, by „zminimalizować ból”, by „brzmiało mniej drastycznie”, „żeby mniej przyjmować do siebie”.

Jak to widzą uczniowie?:

„Ludzi blokują emocje, głównie rozpacz, niepokój, smutek, tęsknota, uczucie pustki”

„Pozostaje żal, że zbyt mało czasu się spędziło z osobą”

„Śmierć powoduje przybicie, a może i depresję”

„Poruszanie tego tematu zależy od gotowości drugiego człowieka, od jego wrażliwości i dojrzałości”

„Zatajanie jej lub owijanie w bawełnę nie jest dobre, bo śmierć jest nieunikniona”

W trakcie trwania debaty wyświetlono uczniom fragment nagrania z przeprowadzonego wywiadu z osobą śmiertelnie chorą. Rozważania - wiedzieć, że śmierć nadchodzi, czy lepiej żyć bez tej wiedzy?:

„Chyba warto wiedzieć o swej śmierci, bo chciałabym ten czas lepiej spędzić, ale wiem, że ten czas się kończy”

„Bałabym się dzień przed”

„Lepiej nie wiedzieć, bo to straszny stres, kocioł z nieprzyjemnymi emocjami”

„Żyć spokojnym życiem i spokojnie umrzeć”

Pomimo nieuchronności śmierci warto żyć w zgodzie z innymi ludźmi, zapamiętać dobrze tych, co odeszli i pozostawić po sobie dobre wspomnienie.

„ŚPIESZMY SIĘ KOCHAĆ LUDZI

TAK SZYBKO ODCHODZĄ